به‌روزرسانی‌های زنده المپیک کلویی کیم به عنوان قهرمان اسنوبرد هاف‌پایپ تکرار می‌شود

کلویی کیم دوباره این کار را انجام داد و به یک مدال طلای المپیک دیگر در هاف پایپ رسید.

درست مانند چهار سال پیش، او روز پنجشنبه با کسب امتیازی که هیچ کس نتوانست از آن بالاتر باشد، مسابقات را افتتاح کرد. کیم هم این را می دانست. وقتی اولین دویدنش را به پایان رساند، دستانش را روی سرش گذاشت، از خوشحالی روی زانوهایش افتاد و خندید، انگار که حتی خودش را هم شوکه کرده بود.

این اجرا پس از یک گرم کردن غیرمشخصه بد انجام شد، که در آن کیم برای رسیدن به روال اصلی خود تلاش کرد. مربیان او گفتند که او با اعصابش مبارزه می کند. کیم گفت که به فینال “در فضایی عجیب و غریب” رسیده است.

طغیان او در پایین ترکیبی از شادی و آرامش بود.

او گفت: «من نمی‌خواهم این همه فشار را احساس کنم که نمی‌توانم اولین دوی ایمنی خود را انجام دهم. “بنابراین زمانی که توانستم آن را در اولین حرکت به دست بیاورم، سرشار از احساسات بودم.”

کیم با امتیاز غیرقابل لمس 94 جایزه گرفت. Queralt Castellet، از اسپانیا، مدال نقره را به دست آورد، و Sena Tomita، از ژاپن، برنز را به دست آورد، بدون اینکه عملکرد کیم را تهدید جدی کند.

کیم سعی کرد درجه سختی را در دو دوی آخر خود، مانند چهار سال پیش، افزایش دهد. او هر دو بار زمین خورد. مهم نبود. مسابقه تقریباً به همان سرعتی که شروع شده بود به پایان رسید.

ریک باور، مربی قدیمی کیم، گفت: «به هیچ یک از این سوارکاران تخفیف نمی‌دهم، اما او انبوهی از حقه‌هایی دارد که هیچ کس دیگری انجام نمی‌دهد. و او این را در اولین مسابقه‌اش نشان داد.» این پیروزی برای کیم که اکنون 21 ساله است، کمتر شبیه یک تاجگذاری بود، اما نوعی بازگشت شخصی بود. سوالی که در حال دور شدن از او بود این بود که بعد چه اتفاقی می افتد.

چهار سال پیش، کیم به المپیک 2018 رسید و در آغوش جمعیت گرم کره جنوبی، خانواده ای دوست داشتنی و ستاره شدن فوری فرود آمد. او 17 ساله بود. همه چیز خیلی آسان به نظر می رسید.

فینال هاف پایپ المپیک 2022 هیچ کدام از اینها را نداشت، مگر در خود لوله. به دلیل همه گیری ازدحام جمعیت وجود نداشت. خانواده اش شرکت نکردند. و کیم اکنون 21 سال دارد.

این یک زمان متفاوت و یک کیم متفاوت است.

توجه به آخرین پیروزی المپیک، و برخی از شرارت، حتی در محافل اسنوبورد، تقریبا او را از این ورزش بدرقه کرد. او 22 ماه اسنوبرد نبست، به کالج در پرینستون رفت و خانه ای خرید. او به فردی پیچیده تر از معشوقه اسنوبورد آمریکایی بزرگ شد.

او با کمی اکراه دوباره به چرخه المپیک رفت. او هنوز بهترین در جهان بود، با اختلاف کمی. کیم از زمانی که یک سال پیش به پیست بازگشته بود، زیاد در مسابقه شرکت نکرده بود، که ممکن بود به او امیدواری بدهد که زنگ زده است، اما او هر چیزی را که وارد میدان شده بود، برده بود.

کیم از زمانی که در 17 سالگی بود، بزرگ شده است – کمی محافظه‌کارتر، کمی مستقل‌تر، کمی دورتر از ستاره‌هایی که با هر لبخند و دویدن تقریباً عالی می‌آیند. او گفت که این بار برای هجوم توجه بیشتر آماده است.

او گفت: «اکنون که کمی بیشتر بزرگ شده‌ام و مرزها را درک می‌کنم، و یک درمانگر شگفت‌انگیز دارم، فکر می‌کنم این سفر را برای من بسیار قابل انجام‌تر می‌کند.

او چهار سال پیش به بازنشستگی فکر کرد. بوئر اعتراف کرد که دور شدن کیم از مسابقات اسنوبورد برای همیشه از قلمرو احتمالات خارج نیست.

او در 13 سالگی حرفه ای شد و سال های نوجوانی خود را در دنیای اسنوبورد گذراند. این برای کیم، که دوست دارد آزادانه پرواز کند، که با شهرت و انتظارات دیگران رابطه ای اکراه دارد، بسیار محدود کننده بود.

به همین دلیل است که او از زمان کسب اولین مدال طلای خود زمان زیادی را صرف تلاش برای تبدیل شدن به چیزی غیر از اسنوبردگر کرد.

او حداقل برای یک روز دیگر ثابت کرد که هیچ کس نمی تواند این کار را در هاف پایپ بهتر انجام دهد. او مسئول بود و هیچ کس دیگری نمی توانست نزدیک شود.